MONDROS MÜTAREKESİNE TEPKİLER VE CEMİYETLER
MİLLİ CEMİYETLER:
1.Trakya Paşaeli Cemiyeti:
ð
Mavri
Mira Cemiyetinin Trakya’ya yönelik olarak yürüttüğü bölücü faaliyetlere karşı
kurulmuştur.
ð
İstanbul
ve boğazların işgal edilmesi bu cemiyetle Anadolu’nun bağlantısını kesmiştir.
ð
Bu
cemiyet Osmanlı Devleti’nin yıkılması halin-de Trakya’da bir cumhuriyet kurmayı
planlamaktadır.
ð
Edirne
Kongresini düzenlemiştir.
2. İzmir Müdafa-i Hukuk-ı Osmaniye Cemiyeti:
ð
Ege
Bölgesinde Yunanlıların bölücü faaliyetlerine karşı çalıştı
ð
2-9
Mart 1919 tarihinde İzmir’de Müdafa-i Hukuk Kongresini düzenledi.
3.Kilikyalılar Cemiyeti:
ð
Adana
ve civarının Ermeni ve Fransızlara karşı bütünlüğünü korumak için kuruldu
4. Redd-i İlhak Cemiyeti:
ð
İzmir’in
işgaline tepki olarak kuruldu
ð
Balıkesir
ve Alaşehir kongrelerini düzenleyerek Ege Bölgesini örgütledi
ð
Kuvay-ı
Milliye’i harekete geçirerek silahlı direniş başlattı.
5.Trabzon Muhafaza-i Hukuk-ı Milliye Cemiyeti:
ð
Orta
ve Doğu Karadeniz’deki Rum ve Ermeni faaliyetlerine karşı kuruldu.
ð
Erzurum
Kongresinin toplanmasında yardımcı oldu.
ð
Erzurum
Kongresinde Doğu Anadolu Müdafa-i Hukuk Cemiyeti ile birleşti.
6.Milli
Kongre Cemiyeti:
ð
İstanbul’da
kuruldu
ð
İlk
defa kuvay-ı milliye tabirini kullandı
ð
Milli
mücadele için birleşmeyi savundu
ð
Genelde
basın yayın yoluyla propagandayı ilke edinip; silahlı direnişe karar vermedi
ð
16
Mart 1920’de İstanbul’un işgaliyle bu cemiyet dağıldı
7.Doğu
Anadolu Müdafa-i Hukuk Cemiyeti:
ð
Doğu
Anadolu’nun Ermenilere karşı bütünlüğünü korumak için kuruldu
ð
XV.
kolordunun Erzurum’da dağılmamış halde olması bu cemiyeti daha da etkin hale
getirdi.
ð
Erzurum
Kongresini düzenledi
ð
Le
Pays gazetesini çıkardı.
ð
Cemiyet;
Türkleri azınlıklara göre daha güçlü tutmak için şu kararları aldı:
1-İşgallere
karşı direnilecektir.
2-Basın
yayın yoluyla propaganda yapılacaktır
3-Bölge
dışına göç edilmeyecektir.
4-Bilim,
iktisat ve din teşkilatları kurulacaktır.
Milli Cemiyetlerin Özellikleri:
ð
Türk
halkının Mondros Mütarekesine ilk tepkisidir.
ð
Basın
yayın faaliyetlerinin elverişli olmasından, elçiliklerin varlığından ve merkez
durumunda olmasından dolayı İstanbul’u merkez edindiler
ð
Milli
mücadeleye örgütsel zemin hazırladılar
ð
Halk
arasında milli bilinci uyandırdılar
ð
İşgalleri
ve azınlıkların bölücü faaliyetlerini önlemeye çalıştılar
ð
Bölgesel
niteliklidirler
ð
Mustafa
Kemal gibi birleştirici bir liderden yoksun oluşları en büyük eksiklikleridir.
ð
İstanbul
hükümetine bağlı olmadıkları gibi; karşı da değillerdir.
ð
Sivas
kongresinden önceki en büyük eksiklikleri tek elden idare edilmemeleridir.
ð
Türkçülük
duyguları ile kurulmuşlardır.
ð
Genellikle
ittihatçılar tarafından kurulmuşlardır.
ð
Programları
bölgesel kurtuluşa yöneliktir. Bütünü kapsayan plan ve programları yoktur.
ð
Önce
basın yayın yoluyla propagandayı ilke edindiyseler de; kanlı işgallerin
başlamasıyla silahlı mücadeleyi başlattılar.
ð
Sivas
Kongresinde Anadolu ve Rumeli Cemiyeti adı altında birleştiler
AZINLIKLARIN KURDUĞU CEMİYETLER
1.
Mavri Mira:
ð
Fener
Rum patrikhanesi tarafından kuruldu
ð
Bizans
İmparatorluğunu yeniden canlandırmayı ve Ege’de ilerleyen Yunanlılara yardım
ederek Batı Anadolu ve Trakya’yı Yunanistan’a katmayı amaçlıyordu. (megale
idea)
ð
Yunan
Kızılhaçı, Göçmenler Komisyonu ve Rum izcilik kuruluşları bu cemiyetin alt
kollarıydı
2.Pontus Rum Cemiyeti:
ð
1904’de
Merzifon’da Amerikan kolejinde kuruldu
ð
Batum’dan
Sinop’a kadar uzanan ve merkezi Samsun veya Trabzon olabilecek bir Rum devleti
kurmayı amaçlıyordu.
Açıklama:
MÖ 281’de
kurulan Pontus Devletini MS 63’de Romalılar yıktı. 1204’de tekrar kurulan
Pontus Devletini 1461’de ise Fatih yıktı.
3.Kardos Cemiyeti:
ð
Bu
cemiyet Rum göçmenlerine yardımcı olmak görüntüsü altında Pontus Cemiyetine
yardımcı oluyordu
4.Etnik-i
Eterya Cemiyeti:
ð
Bu
cemiyet bağımsız Yunanistan’ı oluşturmak için 1814 yılında Filiki Eterya adıyla
kurulmuştur.
ð
Dünya
Savaşından sonra ise Yunanistan’ı büyütmek ve Bizans Devletini kurmak için
çalıştı
5.Hınçak
ve Taşnak Sütyun Cemiyetleri:
ð
Doğu
Anadolu toprakları, Çukurova toprakları ve Kara Deniz bölgesinin bir kısmını
Ermenistan’a katmak için çalıştılar
6.Makabi-Alyans İsrailit Cemiyetleri:
ð
Yahudi
devleti için çalışmışlardır.
ð
Ekonomik
çıkarlarının korunması ön planda olmuştur.
7. Rum-Ermeni Birlik Komitesi:
ð
Rum
ve Ermeni cemiyetleri arasındaki koordinasyonu sağladı
NOT:
Azınlıklar Türkleri Hıristiyan katliamı yapıyor
olarak göstererek Anadolu’nun işgalini başlatmak istediler. Azınlıklar
giriştikleri yıldırma faaliyetleri ile hedefledikleri bölgelerden Türkleri
kaçırarak ilgili bölgelerde çoğunluk olmak istediler.
Azınlık Cemiyetlerinin Özellikleri:
ð
Wilson
Prensiplerinden ilham aldılar
ð
Mondros
Mütarekesi çalışmaları için uygun zemin oluşturdu
ð
Osmanlı
ülkesini sömürmek isteyen işgalciler tarafından kullanıldılar
ð
Kiliseleri
ve yabancı okullarını üs edindiler
ð
İşgal
devletlerinden yardım gördüler
ð
Çıkardıkları
olaylar ile TBMM’yi meşgul ettiler
MİLLİ VARLIĞA DÜŞMAN CEMİYETLER
1.Sulh
ve Selamet-i Osmaniye Cemiyeti:
ð
Kurtuluşun
padişahın emirlerine bağlı kalmakla mümkün olacağını savunmuştur.
2.Teali
İslam Cemiyeti:
ð
Kurtuluşun halifenin emirlerine ve İslam’ın prensiplerine uymakla
mümkün olacağını savunmuştur.
3.İngiliz
Muhipleri Cemiyeti:
ð
Kurtuluşun
İngilizlerin himayesi ile mümkün olacağına inanıyordu
ð
Bu
cemiyet hükümet tarafından da desteklenmiştir.
4.Wilson Prensipleri Cemiyeti:
ð
Bu
cemiyetin taraftarları Wilson ilkelerinden ilham almıştır
ð
Kurtuluşun
ABD mandasına girmekle mümkün olacağına inanmışlardır.
5.Kürt Teali Cemiyeti:
ð
Bu
cemiyetin taraftarları halifeye bağlı olarak bir Kürt devleti kurmayı
planlamışlardır.
6.Hürriyet ve İtilaf Fırkası:
ð
1911
yılında İttihat ve Terakki Partisine karşı kuruldu
ð
1918’den
itibaren yönetimde etkili olmaya başladı
►Anadolu hareketini İttihatçıların
hareketi olarak gören parti Kurtuluş Savaşına karşı gelişin liderliğini
üstlendi.
İŞGALLER
İşgaller
Mondros Mütarekesine dayanılarak başlamıştır. İşgallere 15 Mayıs 1919’da
Yunanistan da katıldı. 3 Kasım 1918’de Musul’u işgal ederek İngilizler işgal
faaliyetlerini başlattılar. 13 Kasım 1918’de ise Yunanlılar da içinde olmak
üzere İtilaf donanması İstanbul’u filen işgal etti.
İngiliz
İşgal Bölgeleri: Çanakkale,
Musul, Batum, Antep, Maraş, Konya, Bilecik, Samsun, Merzifon
Fransız
işgal Bölgeleri: Adana,
Dörtyol, Mersin, Osmaniye, Afyon, Antep, Maraş, Urfa
İtalyan
İşgal Bölgeleri: Antalya,
Kuşadası, Fethiye, Marmaris, Bodrum
Yunanlılar
Paris Konferansına verdirttikleri karar doğrultusunda İzmir’i işgal
etmişlerdir.
İşgalin Önemi:
1.
Kuva-yı
Milliye ortaya çıkmaya başladı
2.
Milli
bilinç uyandı
3.
Halkı
Milli Mücadele için örgütlemek kolaylaştı
4.
Mitingler
düzenlendi
5.
Redd-i
İlhak Cemiyeti kuruldu
Amiral
Bristol Raporu: İzmir’in
işgali dünya kamuoyunda büyük bir yankı ve kınamaya sebep olunca olayın sorumlusu
durumunda olan İtilaf devletleri kamuoyunu yatıştırmak ve İzmir bölgesindeki
durumu öğrenebilmek için bölgeye
Amiral Bristol önderliğinde bir rapor heyeti göndermişlerdir.
Bristol
Raporunun İçeriği:
ð
Bölgedeki
olayların sorumlusu Türkler değil; Rumlardır.
ð
Bölgede
Türkler çoğunluktadır.
ð
Yunanlıların
bölgeyi işgali ilhaka yöneliktir. Bölgenin güvenliğini sağlamaya yönelik
değildir.
ð
Bölgeden
Yunanlılar çekilerek; bölgeye İtilaf devletlerinin güvenlik birlikleri
yerleşmelidir.
Bristol Raporunun Önemi:
ð
Yunanlıların
Paris Konferansına yalan rapor verdiği ortaya çıkmıştır.
ð
Yunan
işgalinin niteliği dünyaya duyurulmuştur.
ð
İşgalin
gereksiz ve haksız olduğu belirtilmiştir.
ð
İlk
defa uluslararası bir belge Türk Milli Mücadelesinin haklılığını göstermiştir.
Kuva-yı Milliye: İşgaller karşısında halkın harekete geçerek kendi
bölgelerini korumaya çalışması hareketidir. Osmanlı Devleti’nin işgaller
karşısında tepkisiz kalması halkı harekete geçirmiştir.
Kuva-yı
Milliyenin Özellikleri:
1.
İşgallere
tepki olarak ortaya çıktı
2.
Bölgesel
olarak hareket ettiler
3.
Düzenli
ordu kurulana kadar düşmanı oyaladılar
4.
Düzenli
ordunun temelini oluşturdular
5.
TBMM’ye
karşı oluşan isyanları bastırdılar
6.
Desteğini
halktan aldı
7.
Tutarsız
davranışları halk ile kuva-yı milliyenin vurucu gücü olan milislerin arasını
açtı
8.
Ortaya
çıkışında işgaller ve işgaller karşısında Osmanlı Devletinin tepkisizliği
etkili oldu
9.
Milli
cemiyetlerin silahlı koludur
10.
Disiplin
ve birlikten yoksun oluşları en büyük eksiklikleridir.
İşgalcilerin İşgallere Hazırladığı Zemin:
ð
Mondros
Mütarekesine 7 ve 24. maddeler kondu
ð
Osmanlı
ordusu terhis edildi
ð
Osmanlı’nın
savaş araç ve gereçleri kontrol altına alındı
ð
Haberleşme
ve ulaşım kontrol altına alındı
ð
Osmanlı
yönetimi denetim altına alındı
ð
Boğazlar
denetim altına alınarak Anadolu ile Rumeli’nin bağlantısı kesildi
ð
Azınlıklar
kışkırtıldı
NOT: İşgallere karşı ilk tepki 19
Aralık 1918’de Hatay’a bağlı Dörtyol’un Karakese Köyü’nde Mehmet Kara’nın
Fransızlara attığı kurşundur.
NOT:Batı cephesinde ilk kuva-yı
milliye direnişi ise Ali Çetinkaya komutasında Ayvalık’ta, Yunanlılara karşı,
geçekleştirdi.
KURTULUŞ SAVAŞI’NA HAZIRLIK ve I.TBMM DÖNEMİ
MUSTAFA KEMAL’İN SAMSUN’A ÇIKIŞI (19 MAYIS 1919)
ð
Orta
ve Doğu Kara Deniz Bölgesinde Pontus Rum Cemiyetinin çalışmaları sonucunda
bölgedeki Rum halkı karışıklıklar çıkarıyor ve olayın sorumlusu olarak da Türk
halkını gösteriyorlardı. Bu durum karşısında İngilizler, Osmanlı hükümetine
bölgede güvenliğin sağlanmasını; aksi takdirde, bölgeyi işgal edeceklerini
bildirdiler. Rumların da zaten beklentisi, bölgenin İngilizler tarafından
işgal edilerek Rumların işlerinin kolaylaştırılmasıydı.
ð
Bölgede
güvenliğin sağlanması ile İstanbul yönetimi IX. Ordu Müfettişliğine getirerek
Mustafa Kemal’i görevlendirdi. Mustafa Kemal bölgede hareket edebilmek için
IX. Ordu Bölgesindeki sivil makamlara da emir verme yetkisini aldı.
Mustafa
Kemal’in Görevi:
1.
Görev
bölgesindeki orduları terhis etmek
2.
Asayiş
ve güvenliği sağlamak
3.
Halkın
elindeki silah ve cephaneyi toplamak
4.
Halka
silah ve cephane dağıtan kuruluşları ortadan kaldırmak
Mustafa
Kemal’in Samsun Raporu:
1.
Rumlar
emellerinden vazgeçerse; bölgede asayiş kendiliğinden sağlanır
2.
Türklüğün
yabancı himaye ve kontrolüne tahammülü yoktur
3.
İzmir’in
işgali haksızdır ve geçicidir.
4.
Millet,
milli hakimiyet esasını ve Türk milliyetçiliğini kabul etmiştir. Bunu
gerçekleştirmeye çalışacaktır.
Samsun’a Çıkışın Önemi:
ð
Mustafa
Kemal milli mücadeleyi başlattı
ð
Mustafa
Kemal için “Ya istiklal! Ya ölüm!” parolası benimsendi
ð
Kurtuluşun
ulusal olacağı vurgulandı
HAVZA GENELGESİ (28 MAYIS 1919)
ð
Samsun
bölgesini, İngiliz ve Rumların varlığından dolayı, milli mücadele
çalışmalarının başlaması için uygun görmeyen Mustafa Kemal; Samsun’dan Havza’ya
hareket etti.
ð
Anadolu’daki
komutanlarla da irtibat kurarak orduların terhis edilmemesini sağlamaya çalışan
Mustafa Kemal, Havza’da, milli bilincin uyanması ve İtilaf devletlerinin Türk
halkının tepkisini görmesi için İzmir’in işgalini protesto eden bir miting
düzenledi. Bu tür mitinglerin tüm yurtta da yapılmasını istedi.
Açıklama:
1.
Mustafa
Kemal İzmir’in işgalini halkın uyarılması ve birleştirilmesi için kullanmak
istemiştir.
2.
Mustafa
Kemal’in isteği üzerine bundan sonra mitingler düzenlenmesi, Mustafa Kemal’in
lider olarak benimseneceğini göstermektedir.
3.
Mustafa
Kemal’e Havza’daki faaliyetlerinin sonucu olarak; İngilizlerin baskısıyla, 8
Haziran 1919’da İstanbul hükümetinden, kendisini İstanbul’a geri çağıran bir
telgraf geldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder